Lakowanie.

Lakowanie, czyli stała ochrona przed próchnicą dla zębów bocznych stałych i mlecznych.

Lakowanie jest zabiegiem profilaktycznym, polegającym na pokryciu zdrowych bruzd na powierzchniach żujących zębów stałych lub mlecznych specjalnym materiałem stomatologicznym. Ma na celu mechaniczne zamknięcie zagłębień anatomicznych by nie gromadziła się tam płytka bakteryjna. Lakowanie jest skuteczną długoczasową profilaktyką próchnicy pod warunkiem że zostało wykonane zgodnie ze sztuką.

1. Kwalifikacja zęba. Nie każdy ząb wymaga lakowania. Lakuje się wąskie głębokie bruzdy, w których gromadzi się płytka bakteryjna i resztki pokarmowe, trudne do oczyszczania w domu. W zębach z płytkimi bruzdami zwykle nie ma miejsca na dodatkową warstwę materiału stomatologicznego. Założony do takiego zęba materiał wypadnie lub szybko zetrze się lub może dojść do ukruszenia materiału. W miejscu ukruszenia/pęknięcia tworzy się miejsce zalegania płytki bakteryjnej i w szybkim czasie dojdzie do rozwoju próchnicy. Założony ?profilaktycznie? lak należy wymienić na wypełnienie po całkowitym oczyszczeniu próchnicy. Dla zębów o płaskich powierzchniach żujących dedykowane są zabiegi dogłębnej fluoryzacji/remineralizacji szkliwa.

2. Wybór materiału. Do lakowania służą laki szczelinowe, które mają odpowiednią konsystencje i skład. Również zabezpieczyć bruzdy można materiałem szkło-jonomerowym. Wybór zależy od sytuacji klinicznej oraz współpracy dziecka.

3. Wykonanie techniczne procedury. Badanie zęba lekarz przeprowadza w powiększeniu (lupy stomatologiczne) po dokładnym oczyszczeniu zęba od płytki bakteryjnej. Przeprowadzenie zabiegu z użyciem laku szczelinowego wymaga bezwzględnej suchości zęba i dokładnej izolacji od śliny i płynu z kieszonki dziąsłowej. Materiał ma dokładnie wypełnić wszystkie zagłębienia anatomiczne cienką warstwą. Nieszczelność laku lub nadmiar materiału może być przyczyną rozwoju próchnicy w przyszłości. W takim przypadku założony ?profilaktycznie? lak należy wymienić na wypełnienie po całkowitym oczyszczeniu próchnicy.

4. Częściowo wyrżnięte zęby z wysokim ryzykiem próchnicy lub przy niewystarczającej współpracy małego pacjenta zabezpieczyć ząb można materiałem szkło-jonomerowym, który nie wymaga dokładnej izolacji zęba od wilgoci.

Odrębną procedurę stanowi poszerzone lakowanie bruzd, kiedy usuwa się część tkanek twardych zęba.

---